Je hoeft niet lang te kijken om te zien waar het pelikaansvoetje zijn naam vandaan heeft. De uitsteeksels bij de opening lijken op vogelvoetjes, inclusief zwemvliezen. Op de waddenstranden zijn nog nooit levende dieren gevonden. Het lijkt erop dat de meeste schelpen van deze soort op Terschelling worden gevonden. De schelpen op de foto zijn oudere exemplaren met uitgegroeide mondrand. Er spoelen ook wel schelpen van jonge dieren aan die nog geen 'pootje' hebben. Veel aangespoelde exemplaren zijn fossielen, bijvoorbeeld uit de Eemtijd.