Bruinwieren zijn vaak stevige wieren met een thallus wat leerachtig aanvoelt. Ze groeien op een harde ondergrond van hoog in de getijdenzone tot op enkele meters diepte en kunnen de golfslag goed verdragen. Verschillende soorten hebben met lucht gevulde blaasjes, waardoor ze beter drijven. Bepaalde bruinwieren worden ook wel de bomen van de oceaan genoemd, deze soorten noemt men kelp. Tussen deze 'bomen' zijn vaak allerlei kleinere wiersoorten en zeedieren te vinden. Bruinwieren hebben naast het bladgroen een bruine kleurstof. Soms zitten deze wieren vol fel oranje spikkels, dit zijn de zaadcellen, de eicellen vallen minder op. De zaadcellen hebben een klein staartje, daarmee kunnen ze naar de eicel zwemmen of over het wier erheen kruipen. Een versmolten zaadcel en eicel kunnen vervolgens uitgroeien tot een nieuw bruinwier.